BROUWERIJ DE PRAEL
Aan het woord Fer Kok
Een begrip in Amsterdam is brouwerij de Prael. Een sociale omgeving die mensen met een psychische achterstand een werkplek biedt. Fer Kok, die bij toeval in de psychiatrie terechtkwam, is hier één van de nuchtere eigenaren: “Mensen vragen weleens of ik dit doe vanuit een reddersinstinct. Maar ik ben geen redder; ik ben een realist met een socialistisch hart. In mijn ogen is iedereen gelijk.”
Bier, vertel!
Op de middelbare school had ik les van een vrijgevochten godsdienstleraar die nierproblemen had waarvoor hij bier moest drinken. Iets waar hij geen plezier in had tot hij Westvleteren ontdekte. Toen jaren later mijn teamgenoot van het voetbal het over dezelfde brouwerij had, herkende ik de naam direct. Samen besloten we de Belgische brouwerij te bezoeken om bier te halen – toen nog massaal af te halen. Dat hebben we jaren volgehouden. In ’81 begon ik zelf. Ik kocht het boekje van Jan van Schaik ‘Hoe leer ik bier brouwen?’, heb 300 gulden bij elkaar geraapt en ben gaan brouwen. Mijn liefde voor bier werd pas écht aangewakkerd door Jean Pierre van Roy van Brouwerij Cantillon. Hoe die man over het product en over het brouwen sprak, fascineerde mij. Ik was gek op die man, hoe hij opging in zijn werk… fantastisch! Om 10 uur in de ochtend kreeg ik mijn eerste Geuze. Zure meuk, maar het was geweldig om daar te zijn.
Hoe is het idee de Prael ontstaan?
Samen met Arno Kooy (medeoprichter van de Prael, red.) had ik voor mijn werk de taak op me genomen om een sociale firma op te zetten, om werkplekken te creëren voor mensen met een psychische beperking. Aangezien ik in die periode met Arno samen steeds serieuzer aan het brouwen was, vielen de stukjes ineen: ‘Waarom gaan we niet bierbrouwen met die groep?’ Dat ging als een lopend vuurtje; en voordat we het wisten, was er een bedrijfsplan, schreven we fondsen aan, hadden we een locatie en een zelfgemaakte brouwinstallatie. Het ging niet om het bier, maar puur om het werk zelf. Brouwerij de Prael is begonnen met vier mensen en al snel waren het er 25. Alles moest laagdrempelig, we verzonnen voor iedereen werk. Al snel zijn we dan ook mensen op alle niveaus gaan inzetten en hebben we onze eigen verpleegkundige rol verruild voor de rol van bedrijfsleider.
Wie werken er bij de Prael?
Er werken momenteel 120 mensen, waarvan 28 op de loonlijst. Sommigen werken een halve dag en anderen hele dagen. Meer dan de helft houdt zich strikt aan de regels, de rest mist regelmatig een dag. Van uitstroming is bijna geen sprake; dat zien we ook niet meer als doel. Wel kunnen mensen zich intern ontwikkelen, in het proeflokaal en de winkel. Ik heb een enorme passie voor het brouwen, maar zeker ook voor de mensen. Er lopen hier een heleboel medewerkers rond die ik erg mag. Het is écht leuk om met ze samen te werken.
Wat brengt de toekomst voor de Prael?
We zijn bezig met een uitbreiding van het proeflokaal, we maken een kopie van de Prael in West en verkennen een aantal samenwerkingen. Verder zullen we klassiek blijven met onze mooie bieren. Wel ben ik me rustig aan het inlezen in zure bieren en zou ik graag een Engelse Mild Ale willen brouwen.
Een mooie laatste anekdote?
Verkeerd gelabelde flessen, etiketten die ondersteboven zijn geplakt, fusten op de bodem van de gracht: we hebben het allemaal meegemaakt. Maar de mooiste anekdote is toch wel de volgende: er moest een trap worden geschilderd en iemand zou dat wel even doen. Om-en-om uiteraard, anders kan je niet meer naar boven of beneden lopen. Logisch, zou je zeggen… Maar toen ik ging kijken, waren de eerste drie treden al geschilderd. Toen er een uur later overal blauwe voetstappen zaten, vroeg ik aan onze schilder of hij wel had aangegeven dat de trap nat was, waarna hij op de vierde trede met dezelfde blauwe verf het woord ‘NAT’ schreef!
Meer informatie over Brouwerij De Prael.
